Броўка Пятрусь (Пётр Усцінавіч) // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Ушацкага. Пятрусь Броўка займаў адказныя пасады ў пісьменніцкіх саюзах — у СП БССР быў старшынёй.

Зміст. Біографія. Народився в селі Путилковичі (Вітебська область).

Закінчив Білоруський університет (1931). Був на керівній роботі сталіністського молодіжного угруповання комсомол. Друкуватися почав 1926. Перша збірка — «Слово фактам» (1930). У книгах 1930-х років «Прихід героя», «Весна Вітчизни», «Роки, як шторм» і поемі «Катерина» відображено соціалістичні перетворення в Білорусі, красу рідної природи.

В роки Великої Вітчизняної війни створив патріотичні вірші «Кастусь Калиновський», «Партизан Бумажков», поему «Білорусь», «Поему про Смолячкова». Твори Бровки відзначаються гострою публіцистичністю, яскравим національним колоритом. Україні присвятив поезії «Щорс» , «Київ» , «З тобою, Україно» та інші. З творами познайомився. Під їх впливом написав «Катерина» , «Хлопці-ковпаківці», «Пароплаву „Україна“».

Переклав близько 80 поетичних творів Тараса Шевченка, серед них «Петрусь», «Юродивий», «Саул». Українському поетові присвятив вірші «Через Білорусь» , «У Каневі» та кілька статей. 3 1940 депутат 4—5-го скликань.

Член-кореспондент АН БРСР з 1953. Автор лібретто перших білоруських опер, роману «Коли зливаються ріки» (1957).

Виступав з промовою на Об’єднаному пленумі правлінь і, присвяченому 150-річчю з дня народження Шевченка. Нагороди. — за поеми «Хліб», «Думи про Москву», ряд ліричних віршів. — за збірку «Дорога життя».

Твори. Збор творау. Мінск, 1957 Українські переклади.

Вибране. К., 1957. В кн.: Білоруська радянська поезія. К., 1948; Джерела.: у 12-ти т. / гол.

Ред.; редкол.: та ін. — 2-ге вид. — К.:, 1974–1985.: У двох томах / Інститут літератури імені Т. Шевченка Академії Наук УРСР.

— Київ: Головна редакція УРЕ, 1978.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Броўка. Пятрусь (Пётр Усцінавіч) Броўка (25 (12) чэрвеня1905,. Пуцілкавічы, Барысаўскі павет, Мінская губерня, цяпер Ушацкі раён 1, Віцебская вобласць — 24 сакавіка1980; Псеўданімы: Аўлас (з Я.

Скрыганам); Бандылевіч; Лукаш Вандылевіч (з П. Глебкам); Баравы; Юр. Баравы; Юрка Баравы; П. Далецкий; Дзед Аўлас (з Я. Скрыганам); Дзед Тарас; Дзядок Аўлас; Пятрусь Звычайны; Андрэй Прыгода; Сымон Ракіта; Стары дзядок Аўлас) — беларускі грамадскі дзеяч, пісьменнік, паэт і перакладчык. Акадэмік АН БССР (1966, член-карэспандэнт з 1953) 2. Біяграфічныя звесткіправіць правіць зыходнік Сям'я і дзяцінстваправіць правіць зыходнік Нарадзіўся ў беднай сялянскай сям'і (9 дзяцей і 2,5 дзесяціны зямлі).

Бацька, Усцін Адамавіч, рабіў куфры, шафы і толькі гэтым прырабляў на пражытак сям'і. Маці, Алена Сцяпанаўна, была занята хатняй працай, клопатамі пра дзяцей (у час нямецкай акупацыі вывезена ў Асвенцым, дзе і загінула, ёй прысвечана паэма «Голас сэрца» (1960)).

Пятрусь пасвіў гусей, потым авечак і пазней кароў, вадзіў коней на начлег. У 9-гадовым узросце, літаральна па складах, па просьбе сялянак, пісаў пісьмы іх мужам на франты Першай сусветнай вайны. Броўка спачатку ў школе па хатах. У Лепелі скончыў царкоўна-прыходскую школу і вучыўся ў Лепельскім вышэйшым пачатковым вучылішчы, але на поўнае навучанне ў сям'і не хапіла сродкаў. Яшчэ ў дарэвалюцыйны час пазнаёміўся з вершамі Я. Fifa 14 repack by black box. Купалы, апавяданнямі Я.

Коласа, упадабаў паэзію М. З 1918 у 13-гадовым узросце пачаў працаваць перапісчыкам у Вяліка-Долецкім валасным камісарыяце (савецкай грамадскай установе), потым справаводам валвыканкома, рахункаводам у саўгасе. Пачаў дасылаць допісы ў газеты. Пісаў у барысаўскую павятовую газету «Бядняк», у газеты «Беларуская вёска», «Савецкая Беларусь», «Звязда». Ахвотна ўдзельнічаў у мастацкай самадзейнасці вясковай моладзі, стаў селькорам. У 1919 перажыў польскую акупацыю.

У 1923 быў выкліканы на 1-ы з'езд селькораў Беларусі, але не паехаў, бо не было сродкаў на дарогу. У 1923 быў выбраны сакратаром камсамольскай арганізацыі ў роднай вёсцы, у 1924 — старшынёй Маладолецкага сельсавета. Юнацтваправіць правіць зыходнік У 1925 быў накіраваны на працу ў Полацкі акруговы камітэт ЛКСМБ. У 1927—1928 працаваў адказным сакратаром акруговай газеты «Чырвоная Полаччына» (Полацк), адначасова з 1927 кіраўнік мясцовага філіялу «Маладняка». У Полацку наведваў вячэрнюю школу для дарослых. У 1928 паступіў на літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта БДУ, якое скончыў у 1931. Член Саюза пісьменнікаў СССР (з 1934).

Удзел у «Маладняку» шмат даў П. Броўку, ён захапляўся творамі А. Някрасава, М. Лермантава, Т. Шаўчэнкі, сваёй надзённасцю прыцягвала яго паэзія Дз. Папераменна захапляўся то С.

Ясеніным, то У. Маякоўскім, пасля, нягледзячы на іх рознасць, палюбіў абодвух, знаходзіў у кожнага геніяльнае. Броўка ажаніўся з Аленай Міхайлаўнай Рыдзеўскай, у 1936 у іх нарадзіўся сын Юрка. У 1940 прызначаны галоўным рэдактарам часопіса «Полымя».

Член ВКП(б) з 1940. Вялікая Айчынная вайна і пасляваенны часправіць правіць зыходнік У пачатку Вялікай Айчыннай вайны добраахвотна пайшоў у Чырвоную Армію.

У 1941—1942 быў інструктарам-літаратарам франтавой газеты «За Савецкую Беларусь» на Бранскім і Заходнім франтах, супрацоўнічаў з партызанскім друкам. З 1943 — адказны сакратар праўлення СП БССР, а з 1945 у другі раз прызначаны галоўным рэдактарам часопіса «Полымя». У 1948 абраны старшынёй праўлення СП БССР (да 1967). Член ЦК КПБ (1952—80).

У 1959 дэлегатам ад БССР удзельнічаў у рабоце XIV сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. У маі 1966 г. Падчас з'езду СП БССР рэзка нападаў на пісьменнікаў А. Сіняўскага і Ю. Даніэля, асуджаных у лютым 1966 г. На працяглыя тэрміны зняволення 3.

У 1967—1980 — галоўны рэдактар БелСЭ (цяпер яе пераемніца «Беларуская Энцыклапедыя» носіць імя П. Выбіраўся дэпутатам ВС СССР (1956—1980) і БССР (1947—1955), сакратаром праўлення СП СССР. Творчасцьправіць правіць зыходнік Дэбютаваў вершамі ў 1926 у газеце «Чырвоная Полаччына» і ў альманаху «Наддзвінне» ў 1926 («Ой, не шапчы мая бярозка!» і інш.). Паэтычны талент П. Броўкі дасягнуў вяршыні ў 1960—1970-я.

Всего 7 комментариев. Selfrusmeti: Пятрусь (Пётр Усцінавіч) Броўка (25 (12) чэрвеня 1905,.

Пуцілкавічы, Барысаўскі павет, Мінская губерня, цяпер Ушацкі раён, Віцебская вобласць — 24 сакавіка 1980; Псеўданімы: Аўлас (з Я. Скрыганам); Бандылевіч; Лукаш Вандылевіч (з П. Глебкам); Баравы; Юр. Христофор: Краткая биография автора. Стихотворения поэта в тематических рубриках. Библиография, рецензии, критические статьи.

Лучезар: Пятрусь Броўка нарадзіўся 12(25) чэрвеня 1905 г. У вёсцы Пуцілкавічы Барысаўскага павета Мінскай губерні.,(цяпер Ушацкі раён Віцебскай вобласці).

Аполлинария: Пошук. Пятрусь Броўка. Idinfluten: Народны паэт Беларусі Пятрусь Броўка нарадзіўся 25 чэрвеня 1905 года.

Sleepamearel: Галоўная» Пятрусь Броўка. Пятрусь Броўка.

Крэпасць над Бугам. Select rating Дрэнна Нармальна Добра Выдатна Вельмі выдатна.